Korte beschrijving/Annotatie

Negen kleurrijke bewoners, verbonden door een bewogen verleden.

Tekst achterflap

Negen ouderen wonen samen op de tweede verdieping van verzorgingshuis Volverve. Stuk voor stuk kijken ze terug op een bewogen leven dat diepe sporen heeft nagelaten. Tussen de bewoners spelen conflicten uit een gezamenlijk verleden waarover niet openlijk wordt gesproken. Een van hen, Annie van der Pol, zou niet te handhaven zijn; ze is de draad kwijt en valt medebewoners lastig. Maar als de directrice laat weten dat Annie weg moet, bundelen de bewoners hun krachten. Bij de opname in Volverve was hen immers beloofd dat ze er tot hun dood mochten blijven. Ze besluiten om zelf op Annie te gaan passen, een missie die in het honderd loopt, oud zeer naar boven haalt, en de onderlinge verhoudingen op scherp zet. 'Een ode aan het leven van de mens in zijn laatste dagen.' ***** Hebban.nl ‘Een prachtig boek over de draad kwijt zijn en die opgepakt zien door mensen om je heen.’- Wim Daniels ‘In intieme eenvoud verweven prachtige kwetsbare verhalen over echte mensen die meer zijn dan hun eigenaardigheden.’ – Gaby Rasters ‘Met haar opmerkingsgave, haar humor en fijnzinnige psychologie maakt Monique van Roosmalen van een suffe afdeling in een verzorgingshuis een caleidoscopisch avontuur. ‘ - Pim Wiersinga

Biografie

Monique van Roosmalen, voorheen dramadocente en coach, publiceerde verhalen en gedichten in diverse verhalenbundels en (literaire) tijdschriften. Ze debuteerde in 2014 met de roman 'Dankbare kinderen huilen niet.'

Details