Korte beschrijving/Annotatie

In een wereld van haastig nieuws vindt hij licht bij zijn kinderen. Tussen het rumoer van de dag schrijft een vader over vuurvliegjes die dansen, over schoonheid die troost.

Tekst achterflap

Waarom ik altijd over die kinderen schrijf.
Omdat ze licht geven.
Vuurvliegjes zijn het, zoemend - en zeurend, zeker - door mijn bestaan. Dwars door alle onoplosbare metafysica en prullaria in het grote hoofd heen bewegen ze zich, met een lichtvoetigheid die ik mij herinner als een droom. Ook dat doen ze: mij herinneren aan een voorbije gewichtloosheid. Dan zou ik in hun lijfjes willen kruipen en opsa faldara. Als ik ze 's ochtends wek. - die lach. Het is het spiegelbeeld van mijn grijns. Dan oefen ik. Maar hun meesterschap bereik ik niet meer.
Loerhoek bevat een selectie uit de columns die Bernard Dewulf schreef voor De Morgen. Al enkele jaren schrijft Dewulf, om de dag afgewisseld door Hugo Camps, een stukje op de voorpagina van deze krant, waarin de waan en de zin van de dag worden beschreven en gerelativeerd.
In de krant, de kroniek van onze dagelijkse com e humaine, probeert Dewulf zich vaak uit de greep van het nieuws los te schrijven. Soms volstaat het dat hij in verwondering kijkt naar zijn kinderen, dan weer is er de troostende schoonheid van vrouwen, of van mooie zinnen, van allerhande zinnelijkheid die zomaar oplicht in de grijze grammatica der dagen. Andere keren zijn gebeurtenissen in de dagelijkse maalstroom dermate wreed, absurd, tragisch, hilarisch, dat de zinnen daar als vanzelf hun gang mee gaan. Telkens weer zijn het pogingen om te ontstijgen, in de even re als ide luchtballon van de woorden.

Biografie

Bernard Dewulf (1960 – 2021) was een Vlaams dichter, toneelauteur, schrijver van beschouwingen over kunst en van fijnzinnige columns voor De Standaard en De Morgen. Hij was ook stadsdichter van Antwerpen.

Hij debuteerde in 1995 met de dichtbundel Waar de egel gaat, waarvoor hij bekroond werd met de Vlaamse Debuutprijs voor Literatuur. In 2008 kreeg de essaybundel Naderingen, kijken en zoeken naar schilders de Dirk Martens Literatuurprijs. In 2010 won Dewulf de Libris Literatuurprijs en in 2011 de Inktaap, beiden met zijn bekendste werk Kleine dagen. Dat werd door de jury omschreven als "een stilistisch kroonjuweel ... met de allure van een getijdenboek met schitterende miniaturen". Hij vertaalde onder meer het klassieke toneelstuk Alcestis, in de bewerking van Ted Hughes, en zijn theatertekst Een Lolita uit 2013 werd bekroond met de Taalunie Toneelschrijfprijs.

In 2018 verschenen zijn dichtbundel Naar het gras in 2018, in 2020 de bundel Tuimelingen en in september 2022 is zijn laatste werk Jaargetijden postuum verschenen. In december 2023 verschijnen de bundel Verzamelde gedichten.

Details