Korte beschrijving/Annotatie

Nele gaat niet graag naar oma Lies. Haar moeders moeder doet de laatste tijd zo raar. Toch moet ze mee op bezoek in het verpleeghuis.

Tekst achterflap

Mijn oma denkt dat ik haar zusje ben Nele gaat niet graag naar oma Lies. Haar moeders moeder doet de laatste tijd zo raar. Toch moet ze mee op bezoek in het verpleeghuis. Oma Lies is blij om Nele te zien. Ze lijkt haar kleindochter te herkennen. Maar waarom noemt ze haar telkens Nelleke? Dan ontdekt Nele dat oma een zus had, die al op jonge leeftijd is overleden. Die zus heette Nelleke en Nele lijkt heel veel op haar. Nele wil meer weten over oma Lies en haar zus.

Slogan/Promotie

Nele gaat niet graag naar oma Lies. Haar moeders moeder doet de laatste tijd zo raar. Toch moet ze mee op bezoek in het verpleeghuis. Om de afdeling binnen te komen is een cijfercode nodig. Die code is echt zo makkelijk, maar de bewoners kunnen hem niet onthouden. Oma Lies is blij dat ze bezoek krijgt. Ze lijkt Nele te herkennen. Maar waarom noemt ze haar telkens Nelleke? Dan ontdekt Nele dat oma een zus had, die al op jonge leeftijd is overleden. Die zus heette Nelleke en Nele lijkt heel veel op haar. Nele wil meer weten over oma Lies en haar zus.

Biografie

Biografie en kinderboekenschrijfster Nicolle Christiaanse Verhalen schrijven, dat is wat ik graag doe. Mooie, spannende, vrolijke, verdrietige, grappige, boze en liefdevolle verhalen. De ene keer is alles wat ik vertel echt gebeurd. De andere keer is het deels waar en deels verzonnen. Soms is het allemaal fantasie. Mijn naam is Nicolle Christiaanse. Samen met mijn man Joost woon ik in een romantisch, klein boerderijtje net buiten Oisterwijk. We hebben drie kinderen, twee kleinkinderen en veel huisdieren: de honden Freek en Noortje, poes Tessie en de pony’s Fritske en Jorrin. Deze dieren zijn onze beste vrienden en we beleven samen veel avonturen. Als ik thuis ben zijn Freek en Noortje altijd bij me in de buurt. Tijdens het schrijven liggen ze naast me en wachten ze braaf tot ik klaar ben. Nou ja, braaf… Soms duurt het ze te lang, dan gaan ze net zo lang aandacht trekken tot ik mee naar buiten ga. Zij zorgen ervoor dat ik nooit te lang voor mijn computer blijf zitten. Zodra we buiten zijn, komen Jorrin en Fritske even kijken. Vaak hinniken ze dan ook. Jorrin is een Paso Peruano. Hij is heel gevoelig, lief en hij rijdt heerlijk. Fritske is een Shetlander. Hij houdt van mensen. Borstelen, knuffelen, wandelen en op bezoek gaan in de boekenwinkel of het bejaardentehuis vindt hij heerlijk. Foto Nicolle Christiaanse bij de boekpresentatie van ChocoIk ben geboren op 10 maart 1964 en opgegroeid in Tilburg. In die stad ging ik naar de basisschool en naar het VWO. Daarna heb ik gestudeerd voor drogist en natuurgeneeskundig therapeute. Als therapeute begin je meestal een praktijk, maar dat paste niet bij mij. Schrijven vond ik veel leuker, dus ging ik daarmee aan de slag. Mijn allereerste succes was een kort leesverhaal, dat in 1997 verscheen in het tijdschrift ‘Donald Duck’. Sindsdien werk ik voor meerdere uitgeverijen. In ‘Penny’ en andere tijdschriften verschijnen leesverhalen, informatieve teksten, interviews en strips die zijn getekend volgens mijn scripts. Mijn jeugdboeken geeft uitgeverij Kluitman uit. Dat zijn er al meer dan 20! In eerste instantie schreef ik alleen maar voor de jeugd. Tot ik ontdekte dat ook volwassenen graag mooie verhalen lezen. Voor hen schrijf ik non-fictie, oftewel waargebeurde verhalen. Om deze goed in beeld te brengen werk ik samen met een fotograaf. Mijn teksten gecombineerd met foto’s komen uit in boeken bij uitgeverij Pix4Profs en in glossy tijdschriften.

Details