Tekst achterflap

Roel Johan den Dulk (1949) was zich er al jong van bewust dat hij anders was dan andere jongens. Hij hield meer van tekenen en van kleuren dan van stoere jongensspelletjes. Hij keek liever in boeken met mooie platen, dan te ravooen en in bomen te klimmen. De elektrische trein die hij en zijn broertjes van Sinterklaas kregen was niet aan hem besteed. Hij vond het veel leuker om een graai in de verkleedklerenkist te doen. Toen hij een jaar of en was werd het hem duidelijk dat hij liever met meisjes dan met jongens speelde, maar dat hij jongens wel veel interessanter en vooral spannender vond dan meisjes.

Langzaam maar zeker drong het tot hem door dat andere mensen vonden dat wat hij voelde en wilde niet normaal was. Zijn fantasieën en verlangens waren ziek, zondig en smerig. En dus verstopte hij zijn gevoelens heel diep in een kast met een slot erop. Soms keek hij er zelf ssekem even in, maar dat mocht niemand weten. Uiteindelijk opende hij pas na zijn veerrgste die kast en toonde zijn dierbaren wat erin was verstopt. Zijn gevoelens en verlangens mochten eindelijk een plek in de wereld krijgen. Dat ging met vallen en opstaan. Maar het lukte.

In ‘Eigen aardigheden’ beschrijj hij de weg die hij is gegaan. Op een eerlijke, persoonlijke en inneme wijze vertelt hij hoe hij zich al die jaren voelde, en wat hij deed om die gevoelens te ontkennen en er tegen te vechten. Hij maakt beleeeaar hoe zijn keuzes hem tot de man hebben gemaakt die hij nu is. Het is een verhaal over kracht en kwetsbaarheid. Het is een beschrijving van het vinden van zijn eigen weg in een wereld waarin hij niet zichzelf durfde te zijn.

Roel Johan den Dulk schreef zijn levensverhaal op nadat zijn twee dochters hem veel vragen over zijn jeugd en jonge jaren stelden. Hun vragen hebben hem geholpen om eerlijk op zijn leven terug te kijken. Het resultaat is een verpleeerend en eerlijk boek waarin hij zichzelf niet spaart.

Details